این شهدا زنده هستند و در پیش خدای تبارک و‏‎ ‎‏تعالی: ‏‏عِندَ رَبِّهِم یُرزَقُونَ، آنها الآن در درگاه خدای تبارک و تعالی روزیهای معنوی و‏‎ ‎‏روزیهای همیشگی را به آن نایل شدند و آنچه که از خدا بود تقدیم کردند و آنچه که‏‎ ‎‏داشتند و آن جان خودشان بود، تسلیم کردند و خدای تبارک و تعالی آنها را پذیرفته‏‎ ‎‏است و می پذیرد و ماها عقب ماندیم. ما باید تأسف بخوریم که نتوانستیم این راه را‏‎ ‎‏برویم. آنها پیشقدم بودند و رفتند و به سعادت خود رسیدند و ما عقب ماندیم و نتوانستیم‏‎ ‎‏در این قافله سیر کنیم و در این راه راهرو باشیم. ما از خدا هستیم همه، همۀ عالم از‏‎ ‎‏خداست، جلوۀ خداست و همۀ عالم به سوی او برخواهد گشت. پس چه بهتر که برگشتن‏‎ ‎‏اختیاری باشد و انتخابی و انسان انتخاب کند شهادت را در راه خدا و انسان اختیار کند‏‎ ‎‏موت را برای خدا و شهادت را برای اسلام.

(صحیفه امام، جلد ۱۴، صفحه ۲۵۸)